Η ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΦΥΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ
Η ίση μεταχείριση των εργαζομένων ομόφυλων συζύγων και γονέων στην εργασία δεν είναι «παροχή και προνόμιο», αλλά θεμελιώδες δικαίωμα, που ορθά πρέπει να αποκατασταθεί.
Ο σεβασμός της αξίας και της προσωπικότητας όλων των εργαζομένων χωρίς διακρίσεις, η ισότιμη πρόσβασή τους στο σύνολο των εργατικών δικαιωμάτων και η απρόσκοπτη πρόσβασή τους στις ελεγκτικές Αρχές για την καταγγελία των παράνομων διακρίσεων σε βάρος τους από την εργοδοσία (ιδιωτική και κρατική) αποτελούν κυρίαρχο αίτημα της ΓΣΕΕ με προτεραιότητα και στα αιτήματα των πανελλαδικών απεργιακών κινητοποιήσεων και στο διεκδικητικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τη σύναψη της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ.
Η ΓΣΕΕ και η Γραμματεία Ισότητας - Ατομικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων της υποδέχεται θετικά ως βασικό μέρος της οφειλόμενης προσαρμογής της νομοθεσίας το κατατεθέν στη Βουλή Σχέδιο Νόμου για την «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις». Η θετική μας αυτή στάση θα μπορούσε από μακρό χρόνο να δηλωθεί εάν λειτουργούσε στο Υπουργείο Εργασίας το, πάνω από 10 χρόνια ανενεργό, Τμήμα για την Ισότητα φύλων του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας και να εξειδικευθεί με προτάσεις στον προγραμματισμό των ελέγχων της Επιθεώρησης Εργασίας, εάν δεν σταματούσε τη λειτουργία του το Συμβούλιο Κοινωνικού Ελέγχου της Επιθεώρησης Εργασίας, ύστερα από τη μετατροπή της σε ανεξάρτητη αρχή.
Για τις προωθούμενες διατάξεις που αφορούν στην προσαρμογή της εργατικής νομοθεσίας, η ΓΣΕΕ επισημαίνει ότι η ίση μεταχείριση των εργαζόμενων ομόφυλων συζύγων και γονέων αφορά στην ισότιμη πρόσβασή τους όχι σε «παροχές και προνόμια», αλλά σε θεμελιώδη εργατικά δικαιώματα, τα οποία ιστορικά κατακτήθηκαν και βελτιώθηκαν ως κατώτατα όρια προστασίας της εργασίας, μέσω των Εθνικών Γενικών ΣΣΕ, όπως η ισότιμη χορήγηση της άδειας γάμου (ΕΓΣΣΕ 1993,2000), η ισότιμη χορήγηση της γονικής άδειας ανατροφής (ΕΓΣΣΕ 1993), η ισότιμη εφαρμογή όλων των διατάξεων για την προστασία της οικογένειας στους φυσικούς, τους θετούς και τους αναδόχους γονείς (ΕΓΣΣΕ 2000, 2008) και η κατοχύρωση του θεσμικού και καθολικού χαρακτήρα του επιδόματος γάμου και η χορήγησή του σε όλους τους μισθωτούς ανεξαρτήτως φύλου (ΕΓΣΣΕ 1988, 2013), την οποία δυστυχώς η προωθούμενη διάταξη αποφεύγει να αναφέρει, διευρύνοντας έτσι τον κύκλο των εργαζομένων που δεν λαμβάνουν το επίδομα γάμου.
Η ΓΣΕΕ και με αυτήν την αφορμή τονίζει τον κορυφαίο ρυθμιστικό ρόλο των Εθνικών Γενικών ΣΣΕ ως ανταπόκριση στα αιτήματα της κοινωνίας και υιοθέτηση ρυθμίσεων με καθολική δέσμευση για τον έμπρακτο σεβασμό χωρίς διακρίσεις της προσωπικής και οικογενειακής ζωής των εργαζομένων, που οφείλει να αποκατασταθεί.