«Στον αέρα» η επανεκλογή φον ντερ Λάιεν: Διαρροές από τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις – Πώς μπορεί να τις καλύψει
Θεωρητικά η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν θα αντιμετωπίσει προβλήματα στην επανεκλογή της στη θέση της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διότι έχει τη στήριξη των τριών μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οι Σοσιαλιστές και οι Φιλελεύθεροι, που διαθέτουν από κοινού τους 401 από τους 720 ευρωβουλευτές.
Πρόκειται για μία άνετη πλειοψηφία, ασφαλώς. Μόνο που η ψηφοφορία θα είναι μυστική και η «κομματική πειθαρχία» δεν θεωρείται πάντα αυτονόητη στην Ευρωβουλή, όπου εύκολα συνάπτονται, αλλά και γρήγορα ανακαλούνται συμμαχίες, σύμφωνα με την Deutsche Welle.
Πώς μπορεί να βρει υποστηρικτές
Σίγουρα δεν θα ήταν καλή ιδέα να στραφεί προς τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές. Μπορεί η Τζόρτζια Μελόνι να έχει προσφέρει τη στήριξή της στη φον ντερ Λάιεν, ωστόσο δεν θα ήταν μια καλή ιδέα για πολλούς λόγους.
Αν μη τι άλλο, γιατί οι ανακατατάξεις δεξιότερα του ΕΛΚ με την ίδρυση νέων και την κατάτμηση παλαιών πολιτικών ομάδων είναι τόσο απρόβλεπτες που κανείς δεν «βάζει το χέρι του στη φωτιά» για το πόσους ευρωβουλευτές θα έχει πράγματι η ομάδα ECR στις 18 Ιουλίου. Κυρίως, όμως, γιατί η στήριξη από την ομάδα ECR θα είχε ως αποτέλεσμα να ανακαλέσουν τη δική τους στήριξη οι Σοσιαλδημοκράτες.
Θα μπορούσαν οι «Πράσινοι» να κάνουν τη διαφορά
Μια καλή λύση θα ήταν να βρει στην ομάδα των Πράσινων τη στήριξη που ενδεχομένως θα της λείψει. Μπορεί να υπέστησαν βαριές απώλειες, αλλά οι 53 έδρες τους μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Το ζήτημα είναι, βέβαια, ότι για να στηρίξουν την επανεκλογή φον ντερ Λάιεν στο Στρασβούργο οι Πράσινοι δεν θα αρκεστούν σε υποσχέσεις μη συνεργασίας με την ομάδα ECR, αλλά προφανώς θα ζητήσουν πιο σοβαρά ανταλλάγματα. Και κυρίως μία δέσμευση ότι δεν θα υπάρξει υπαναχώρηση από τους κλιματικούς στόχους της Κομισιόν, που φιλοδοξεί να καταστήσει την ευρωπαϊκή οικονομία κλιματικά ουδέτερη έως το 2050. Η Πράσινη Συμφωνία είχε γίνει «σημαία» της Κομισιόν και των περισσότερων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων στην προηγούμενη πενταετία, αλλά υπό την απειλή της ύφεσης πολλοί αρχίζουν να «ξηλώνουν το πουλόβερ». Εύγλωττο παράδειγμα η προσπάθεια του Βερολίνου να ακυρωθεί η απαγόρευση συμβατικών κινητήρων στην αυτοκινητοβιομηχανία από το 2035 προς όφελος της ηλεκτροκίνησης.